γνωρίζουμε ότι πληρώνουμε τις τσάντες μας σχεδιαστή και αν δεν γνωρίζετε, βγείτε από κάτω από αυτό το βράχο. Λατρεύω τις τσάντες σχεδιαστών, προφανώς, αλλά μερικές φορές ακόμη και εγώ αναπνέω στις ετικέτες τιμών. Αν ψωνίζετε ποτέ μαζί μου, μπορείτε να με δείτε να κοιτάζω σε ετικέτες τιμών και το πρόσωπό μου να γίνω φλερτ και στη συνέχεια να περπατήσω και να περιηγηθώ περισσότερο. Αυτό είναι από την τιμή, την υπερβολική τιμή. Αλλά συνεχίζω να αγοράζω και συνεχίζω να μοιράζομαι με όλους εσάς τις επόμενες καυτές τσάντες και εκείνες που δεν είναι. Ο συγγραφέας του Deluxe: Πώς η πολυτέλεια έχασε τη λάμψη της, Dana Thomas, συνέκρινε τον Louis Vuitton με τον McDonald’s, αναγνωρίσιμο ως χρυσές καμάρες χωρίς Pizazz από τον πρόεδρο του Louis Vuitton, Bernard Arnault.
Η Dana Thomas γεμίζει τους φακέλους με αντίγραφα του Deluxe: Πώς η πολυτέλεια έχασε τη λάμψη και τις σημειώσεις γραφής για να πάει μαζί τους. Τι να πει στον Bernard Arnault, πρόεδρο της Moet Hennessy Louis Vuitton, έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πολυτελών αγαθών στον κόσμο; “Ω, δεν ξέρω. «Ελπίζω να απολαύσετε το βιβλίο μου», λέει. Η Arnault θα έχει μια εφαρμογή.
Ο γαλλικός μεγιστάνας είναι δακτύλιος ως πρώην προγραμματιστής ακινήτων που δεν έχει καμία καλλιτεχνική ευαισθησία και ο Louis Vuitton χαρακτηρίζεται ως McDonald’s της βιομηχανίας πολυτελείας. “Ένα εκατομμύριο σερβίρεται”, λέει ο Thomas στενά. Το λογότυπο είναι τόσο αναγνωρίσιμο όσο οι χρυσές καμάρες. “Είναι πραγματικά. Σίγουρα θα το έβαλα στην κορυφή 10, μαζί με τη Nike, Coca-Cola. ”
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο εκτελεστικό στυλ
Η πολυτέλεια χάνει τον παράγοντα wow σε κάποιον από εσάς;